1) książk. dokonać wieku ‘umrzeć’. Zwrot. Dokonać ‘przest. doprowadzić do końca, dokończyć’. ♦ Dokonać żywota.
2) jesienny wiek ‘lata starości’. Wyrażenie rzeczownikowe. ♦ Jesień życia.
3) kończyć wiek (doczesny) ‘zbliżać się do śmierci’. Zwrot.
4) pędzić wiek ‘żyć’. Zwrot. Pędzić ‘ndk. zmuszać (kogoś) do biegu, posuwania się naprzód; gnać, poganiać, zaganiać’.
5) przepędzić, spędzić, sterać, strawić wiek ‘przeżyć życie’. Zwrot. Przepędzać, przepędzić ‘przest. prześcigać, wyprzedzić’; spędzać, spędzić ‘pędząc, usuwać kogoś, coś z jakiegoś miejsca, zganiać, zagonić’; sterać ‘dk. a) wyczerpać, pozbawić sił, zdrowia przez pracę, trudy, b) przest. podrzeć, zniszczyć np. przez długie używanie’; strawić ‘dk. przest. spędzić, zużyć (pewien czas)’.
6) skrócić wiek ‘przyspieszyć śmierć, skrócić życie’. Zwrot.
7) żart. wiek trolejbusowy‘ lata powyżej pięćdziesiątego roku życia’. Wyrażenie rzeczownikowe. Wiek trolejbusowy ‘daw. żartobliwa aluzja do numerów trolejbusów warszawskich’.
