książk. pójść w ryzę ‘być przymuszonym do czegoś. Zwrot. Ryza ‘przest. karność, subordynacja, rygor, porządek’. ♦ Brać, wziąć kogoś w ryzy.
2) książk. ująć, wziąć kogoś w ryzę ‘ odporządkować sobie, narzucić dyscyplinę, swoją wolę’. Zwrot. ♦ Wziąć kogoś w ryzy.
