1) być, zostać panem placu ‘zostać zwycięzcą, opanować coś’. Zwrot. Plac ‘przest. miejsce właściwe, stosowna chwila, sposobność, okazja’. ♦ Być, zostać panem sytuacji.
2) dać plac komuś ‘ustąpić komuś’. Zwrot. Plac ‘wolne miejsce, pusta przestrzeń’.
3) nie dostać placu ‘nie sprostać czemuś’. Zwrot. Plac ‘przest. zakres, obręb, dziedzina; kompetencja’.
4) pierzchnąć z placu ‘uciec’. Zwrot.
5) trzymać plac ‘stawiać opór’. Zwrot. Plac ‘przest. miejsce, na którym się coś rozstrzyga, miejsce do odbywania się czego, teren arena’.
6) umrzeć na placu ‘umrzeć na miejscu’. Frazem.
