trzymać kogoś na munsztuku; wziąć kogoś na munsztuk ‘panować nad kimś, trzymać w posłuszeństwie’. Zwrot. Munsztuk ‘wędzidło, którego część główną stanowi żelazo złożone z dwóch części, układane koniowi w pysk w poprzek, służące do kierowania koniem i hamowania go’. ♦ Trzymać kogoś krótko, ująć kogoś w ryzy, w karby.
