śpiew syreny ‘wabiące, kuszące słówka’. Wyrażenie rzeczownikowe. Syreny ‘w mitologii greckiej i podaniach ludowych nimfy morskie wabiące śpiewem marynarzy w niebezpieczne miejsca; mające do połowy postać kobiety, a od połowy ptaka (później ryby); w Odysei główny bohater kazał siebie przywiązać do masztu, a załodze zatkać uszy, dzięki czemu zdołał uchronić wszystkich od śmierci, która groziła, gdy uległo się urokowi pieśni syren’.
